Hoe zit het eigenlijk met de mindset?

Het valt me op dat je regelmatig in je tijdlijn van LinkedIn de uitdrukking ‘in the pocket’ leest. Trots laten je connecties aan de wereld zien dat ze een SCRUM, IPMA, PMP certificaat hebben behaald. Toen het mij de eerste keer opviel, vond ik het een beetje zielig. Moet je op die manier nu duidelijk maken dat je een intellectuele prestatie hebt geleverd? Maar dat is inmiddels voorbij, omdat het gemeengoed is. Het zal er kennelijk wel bijhoren.

Ik vraag me echter wel af of je er ook nog iets mee gaat doen – met de kennis bedoel ik, die je moest verwerven om dat certificaat te halen. Tegenwoordig is Agile in, dus iedereen doet het. Maar doe je het, of ben je het? Want Agile doe je niet, Agile ben je.

Nu is het natuurlijk goed als je een training volgt – ik verdien er tenslotte mijn brood mee – maar de vraag is of je de opgedane kennis de gelegenheid hebt gegeven om je hersenen te veranderen. Want dat is natuurlijk de bedoeling. Helemaal wanneer het om Agile gaat. Een SCRUM-certificaat is niet voldoende. Ik vraag me af of praktijkervaring alleen voldoende is. Ik denk het niet.

Zonder mindsetshift geen transitie naar Agile. Je bent dan niet eens agile-in-name-only. Je leeft nog steeds in het oude paradigma, terwijl je denkt in een hybride model. Maar dat lijkt me moeilijk vol te houden. Ik zal je vertellen waarom.

Natuurlijk is kortcyclisch werken, in een vaste cadans, samen met een product owner die bepaalt welke stories in de komende sprint van belang zijn, allemaal heel belangrijk. Maar dat is niet Agile – dat is een werkwijze, geen mindset.

Ik vind een van de belangrijkste dingen van Agile de ‘herschikking van de arbeid en de macht’. De traditionele functiescheiding is doorbroken. Er is een WAT, waarover de product owner beslist. Het HOE bepaalt het uitvoerende team zelf – niet langer een manager of een Mintzbergiaanse technostructuur. Verder loopt er een Agile coach rond die mensen leert hoe Agile te werken.

De macht ligt nu in de rol en niet meer in de persoon, net zoals bij de wat extremere vormen van zelfsturing, zoals Holacracy. Ook dat is een fundamenteel andere mindset.

Kortom: ‘Agile in de praktijk’ is toch vooral breinwerk.