Een open dorp vereist dat je meedoet

Ik lees momenteel Oriëntalisme van Edward Said. Een klassieker, geschreven in de jaren zeventig, over hoe het Westen eeuwenlang anderen beschreef — vaak vanuit superioriteit, angst of romantisering. Zijn centrale boodschap is simpel: Wie over een ander spreekt, oefent macht uit. En vaak niet bewust. Het boek zet me aan het denken. Want ook in onze tijd — in onze dorpen — spreken we over “nieuwkomers”, “andere culturen”, “verandering”. Vaak doen we dat alsof wij objectief zijn en zij het vraagstuk. Maar dat is natuurlijk niet zo. Wij maken net zo goed deel uit van dat verhaal. Daarmee is niet gezegd dat alle zorgen ongegrond zijn. Verre van. Wie ziet wat er verandert in onze samenleving en dat ook in onze dorpen voelt, mag best vragen stellen. Sterker nog: het is politiek onverantwoord om dat níet te doen.

Samenleven is geen vanzelfsprekendheid

In de dorpen van Ouder-Amstel wonen we met mensen van verschillende achtergronden, overtuigingen en levensstijlen. Onze uitdaging is: hoe bouwen we samen aan straten waarin vrijheid, verdraagzaamheid en onderlinge betrokkenheid overeind blijven? Dat vraagt inzet. Niet alleen van ons als inwoners, maar ook van nieuwkomers zelf. Meedoen is geen optie — het is voorwaarde.

In een dorp spreek je elkaar aan

Juist dorpen hebben een traditie van onderlinge verantwoordelijkheid. Je ziet elkaar bij de sportclub, bij het winkelcentrum, in de straat. En dus kun je elkaar aanspreken. Helpen waar nodig, maar ook begrenzen waar het botst. Dat is precies de kracht van dorps zijn: het is dichtbij, menselijk, concreet. We hoeven geen rapporten te lezen om te weten wat er speelt. We kunnen het zíen en daarna handelen.

Vrijheid is niet vrijblijvend

Als VVD’er wil ik dat mensen ruimte hebben om hun leven in te richten zoals zij willen. Maar die vrijheid stopt waar die van een ander begint. Dat geldt voor iedereen — ook voor wie hier nieuw is. Vrijheid vraagt inzet, respect en actieve betrokkenheid. We kunnen elkaar recht in de ogen kijken en zeggen: welkom, als je meedoet. Niet op basis van herkomst of cultuur, maar op basis van gedrag. Dat is geen harde lijn. Dat is een redelijke afspraak.