Lekker elkaar de maat nemen op de socials

De afgelopen maanden ben ik actief gaan reageren op kritische en soms ook haatdragende berichten over de VVD. Niet echt met een helder doel voor ogen. Gewoon omdat ik daar behoefte aan had.

Een van de redenen waarom ik ooit lid geworden ben, was omdat ik niet begreep waarom de VVD van zoveel dingen de schuld kreeg. Alsof er niet andere partijen waren, alsof er niet een Kamer was die met het gevoerde beleid instemde.

Ik ben actief geworden omdat ik leuke, interessante en optimistische mensen tegen kwam. Omdat ik de mogelijkheid kreeg om me politiek verder te ontwikkelen. Daarom dus!

Maar dan de reacties op mijn, soms scherpe, maar meestal goed onderbouwde argumenten, die waren niet mals. Die raakten mij. Ik weet het niet, maar vaak sprak er uit die reacties een diepe afkeuring. Alsof men niet open stond voor mijn mening. Maar ook een afkeuring van mij als weldenkend mens. ‘Horende doof en ziende blind’ citeerde iemand uit de Bijbel, iemand die mij niet kent. Laat mij, als 68-jarige, nu denken: “Ik ga me inzetten en geef iets terug aan de samenleving.” In plaats van commentaar te leveren op wat er mis is, gewoon lekker aan de slag.

Zo ken ik overigens de overige leden van de VVD. Sommige actief in de politiek, anderen gewoon in hun werk, gezin en vriendenkring. Verbaasd kijken we naar elkaar en naar de gekke wereld. De meesten zijn zo wijs om niet actief op de socials zijn. Dat ben ik niet ;-), want hoewel ik veel van de reacties als zeer onprettig vind, leer ik er toch iets van.

Mensen kiezen niet uit rationaliteit, maar uit emotie waarom heen een verhaal gesponnen wordt. Dat verhaal wordt aan elkaar doorverteld en zo ontstaat er een emotioneel geladen werkelijkheid waarin we niet meer naar elkaar luisteren.

John Stuart Mill schreef in 1859: “Het bijzondere kwaad van het tot zwijgen brengen van een mening is dat het de mensheid iets ontneemt… Als de mening juist is, beroof je mensen van de kans hun dwaling te corrigeren; als ze onjuist is, beroof je ze van iets dat bijna even waardevol is: een scherpere en levendigere indruk van de waarheid, die ontstaat door de botsing met de dwaling.”

Dit is wat mij in het liberalisme aanspreekt. Niemand heeft de waarheid in pacht, we zullen het met elkaar moeten doen.