45+ stopt uw gemor

Regelmatig spreek ik over wat het betekent om vanuit een Agile mindset te werken. Waarmee ik dan iets anders bedoel dan scrummen, safen, nexussen, lessen of een van de andere raamwerken die de agile gemeenschap in de afgelopen decennia heeft voortgebracht. De Agile Mindset betekent dat je de wijze van werken zodanig organiseert dat je als team of organisatie doorlopend waarde kan blijven leveren aan die klanten die strategisch zijn voor jouw organisatie. Blijvend wil zeggen dat wanneer de klantbehoefte verandert de organisatie zodanig is ingericht dat er geen grote veranderingen nodig zijn om daaraan te voldoen.

Er iets dat mij tijdens de discussies die na afloop van zo’n lezing plaatsvinden opvalt. Er zijn dan drie groepen reacties. De eerste groep luistert en mengt zich in aanvang niet echt in de discussie. De twee andere groepen bestaan uit enerzijds mensen die geïnteresseerd oprechte vragen stellen, die worstelen met hun rol in de overgang naar meer Agile werken. De derde groep zet de tegenaanval in, komt met voorbeelden dat er niets nieuws onder de zon is, dat je Agile niet overal kunt toepassen en meer van dat soort uitspraken. Deze twee groepen hebben een ding gemeen! De gemiddelde leeftijd is boven de vijfenveertig. Het zijn ouderen, met zowel meer levens- als werkervaring, die in de discussies over Agile de boventoon voeren. Ik realiseer mij dat ik ook tot die groep behoor.

De eerste groep, die vaak niet mee doet aan de discussie, bestaat uit jongere mensen met minder werkervaring, maar wel met een mindset die verdacht veel op de Agile mindset lijkt.

Toen mij dat opviel realiseerde ik dat er een nieuwe factor is die Agile werken nog verder zal stimuleren dan welk raamwerk of welke agile coach dan ook. De veranderende samenstelling van de werkpopulatie die, door de vanzelfsprekende verjonging in onze organisaties, een feit aan het worden is, zal de voornaamste oorzaak zijn dat de Agile Mindset straks het nieuwe normaal is. Wanneer de vijfenveertigplussers van nu vijfenvijftig zijn, de vijfenvijftigers vijfenzestig dan zullen de voornaamste tegenkrachten het podium van invloed reeds lang verlaten hebben. Het doek zal vallen over de klassieke manager van lijn, project of programma. De nieuwe generatie zal de leiding overnemen.

Dit betekent dat de discussie niet meer over de tegenstelling tussen wel of niet agile zal moeten gaan. Dat gesprek zal langzamerhand verstommen omdat de behoefte daaraan afneemt enkel en alleen al omdat zij die deze behoefte hebben aan invloed zullen inboeten. Nee, het gesprek zal moeten gaan over de uitdagingen die de jongere werkgeneratie heeft. Over de wijze hoe zij het stokje van leiderschap over moeten nemen, met als doel organisaties waarin iedereen zichzelf kan ontplooien tot nut van het groter goed.

Deze constatering heeft bij mij gezorgd voor een kleine paradigmaverschuiving met betrekking tot de wijze waarop ik zelf die discussie voeren zal, ik ben benieuwd hoe dat bij jou is.