Ben jij ook al overbodig
Het zal de lezers niet ontgaan zijn dat er spannende tijden zijn aangebroken. Nu ben ik altijd al een sciencefiction liefhebber geweest, helemaal van de verhalen die over tijdreizen gaan. Nu op dit moment zou ik graag honderd jaar in de toekomst willen gaan en een gesprek hebben met historici over deze tijd. Er is dan minstens een vraag die ik zou willen stellen. Nee niet hoe het met de klimaatcrisis is afgelopen, want daar zijn al voldoende voorbeelden van te vinden in onze huidige geschiedschrijving. Ook niet over de oorlog en zeker niet over alle pandemieën die de wereld in die honderd jaar hebben geteisterd. Wat ik heel graag zou willen weten is:
Hoe is het met de projectmanager afgelopen?
Dat lijkt me een uiterst interessante vraag, helemaal al omdat ik als sciencefiction liefhebber natuurlijk ook weer terug naar deze tijd zou kunnen reizen en dat wat ik in de toekomst hoorde nu in deze column zou kunnen delen. Ik heb hier een goede reden voor, laat me die toelichten. In de afgelopen jaren heb ik regelmatig met ervaren projectmanagers proberen na te denken over de toekomst van hun vak. Wat mij dan keer op keer weer opvalt is dat hoe meer ervaring des te moeilijker het is om hun functie weg te denken. Aan de ene kant verbaast me dat, aan de andere kant ook weer niet omdat het natuurlijk een bedreigende gedachte is. Je zal maar overbodig zijn.
Waarom verbaast het me? Wel in de meest gunstigste schatting was er pas in het begin van de vorige eeuw sprake van projectmanagers en kreeg het pas echt een vlucht in de tweede helft van de twintigste eeuw. Dat wil overigens niet zeggen dat we geen grootschalige ondernemingen, wat we nu projecten zouden noemen, deden. Maar de titel projectmanager is iets van de laatste honderd jaar. Er is dus een tijd dat we zonder konden. Waarom toen wel en nu niet?
De grootste veranderingen vinden over het algemeen plaats onder de invloed van technologie. Probeer je maar eens een wereld zonder techniek in te denken, dat lukt je niet. Dus als we in de toekomst willen kijken dan is het wijs om te kijken naar technologische ontwikkelingen. Want die factor is voor een belangrijk deel bepalend voor hoe de arbeidsverdeling zal verlopen. Welke technologische vernieuwingen zijn er die van invloed kunnen zijn op de wijze waarop we sturing geven aan projecten?
We hebben in het verleden al gezien hoe het internet ons hele professionele leven heeft veranderd. Maar dat heeft nog niet zo’n groot effect gehad op het leven van de projectmanager. Maar als je nu even het Internet-of-Things neemt, waarin we een veelheid aan apparaten koppelen. Of wanneer je nu even slimme robots daaraan koppelt, hoeveel mensen heb je dan nog nodig om een gemiddeld project uit te voeren? Niet zo veel lijkt me. Het lijkt me zeer goed denkbaar dat we wanneer we nog een paar generaties robots verder zijn we het aantal mensen op grote projecten weten te minimaliseren. De noodzaak tot het oplossen van menselijke conflicten neemt daardoor drastisch af.
Enige tijd geleden kwam ChatGPT in beeld, met in het kielzog een brede verzameling aan verbluffende AI-toepassingen. De een nog mooier dan de ander. De verschillende PMO dienstverleners zullen, willen zij overleven, op deze ontwikkeling inspringen. Het gevolg zal zijn dat veel projectmanagementtaken als consumptiegoed ten alle tijden beschikbaar zullen zijn. Als je als opdrachtgever maar het juiste platform weet te vinden.
Stel je dan ook nog eens voor dat we alle op het project werkende robots via IoT aan een slimme AI koppelen. Dat de weinige mensen die nog op het project werken allemaal slimme polsbandjes dragen die de fysieke en mentale toestand doorlopend terugkoppelen. Vertel mij dan of een opdrachtgever nog iemand nodig heeft die de functie projectmanager op zijn kaartje heeft staan?