Politiek en emotie

Wie denkt dat politiek een rationele aangelegenheid is, heeft het bij het verkeerde eind. Het is allesbehalve dat. Kijk maar eens naar wat er de afgelopen dagen is gebeurd. Mijn tijdlijnen stromen vol met berichten van mensen die verontrust zijn over de ontwikkelingen in de wereld. Hoe ga je daar als politicus mee om? Hoe ga ik daar mee om?

Om daar een goed antwoord op te vinden, moet ik eerst vaststellen waar ik invloed kan hebben. Ik ben altijd sterk geïnspireerd geweest door het idee van de twee cirkels: die van betrokkenheid en die van invloed. Als je op de een of andere manier niet aan politiek doet, leef je grotendeels in een cirkel van betrokkenheid. Dat is een angstige wereld; je hebt er immers geen enkele invloed op.

Wanneer je, zoals ik, wel actief bent in de politiek, moet je bepalen voor wie je een stem wilt zijn. Je kunt dat niet voor iedereen zijn, want dan ben je snel overspannen. Voor de mensen voor wie je wél een stem wilt zijn, moet je intappen op hun cirkel van betrokkenheid en de emoties die daar spelen.

Ik heb er onder andere voor gekozen om een politieke stem te geven aan de boeren in onze polders. Waarom? Als je de moeite neemt om te luisteren naar de worstelingen die zij hebben, dan weet je waarom. Stuk voor stuk zijn het hardwerkende ondernemers die zorgen voor melk, kaas of een lekker stuk vlees. Niets grootschaligs, maar modern en verantwoord boeren. Omdat het ondernemers zijn, past dat goed binnen mijn partij, de VVD.

Nu kun je de uitdagingen waar de boeren voor staan uiterst zakelijk behandelen. Dat kan, maar dan doe je geen recht aan waar zij voor staan. Dat probeer ik te verwoorden. Of ik daarin slaag, mag je zelf beoordelen in de volgende video, waarin ik tijdens een bijzondere commissievergadering zowel verbaal als non-verbaal laat zien dat politiek wel degelijk vol emotie zit.